Klasyczna „grupówka” to kilkanaście różnych typów świadczeń i przyporządkowane do nich kwoty ewentualnych wypłat. Na osobie, która nie ma doświadczenia robi to wrażenie – i taki ma to cel. Płacąc niewiele, wirtualnie otrzymujemy duże kwoty zabezpieczenia w wielu różnych sytuacjach, które mogą nam się przydarzyć.

Najczęstszy skład ubezpieczeń grupowych:

• ubezpieczenie od zgonu pod postacią wielu różnych form utraty życia
• odszkodowania wypadkowe i wszelkie tematy pokrewne – inwalidztwo, pobyt w szpitalu, ewentualna rehabilitacja
• świadczenia chorobowe w razie wystąpienia poważnego zachorowania
• świadczenia socjalne – tematy, które mają niewiele wspólnego z ryzykiem dotyczącym nas, ale jest świetnym argumentem marketingowym (skromne wypłaty za urodzenie dziecka, śmierć członka rodziny etc.)

 

Brzmi jak zabezpieczenie na każdą ewentualność…

• statystycznie najczęściej występujące zdarzenia mają niskie sumy odszkodowania. Największe kwoty dotyczą sytuacji niezwykle rzadkich. Rzeczywiście – składkę miesięczną będzie mieć niską, jednak adekwatnie niskich sum możemy się spodziewać. Lub wcale.
• do wypłaty odszkodowania konieczne jest zaistnienie precyzyjnie wskazanych okoliczności
• skala wypłat określana jest przez niekorzystną tabelę uszczerbków (np. dopiero od 5% trwałego uszczerbku na zdrowiu, co eliminuje odszkodowania za mniejsze skręcenia i złamania).
• czas wypłaty odszkodowania odroczony jest w czasie – od kilku miesięcy do nawet kilku lat!

 

To tylko niektóre z wyłączeń i zawężeń odpowiedzialności ze strony towarzystw ubezpieczeniowych. Najlepsze polisy mają kilka wyłączeń, najgorsze nawet kilkadziesiąt.

Warto mieć świadomość, że firmy ubezpieczeniowe nie są instytucjami pro bono. Podobnie do innych – również potrzebują generować obrót i zysk. Większość świadczeń w polisie grupowej spełnia funkcję marketingową i ich zadaniem jest optyczne zwiększenie zakresu odpowiedzialności.